اتحادیه اروپا نمیتواند در اجرای حقوق بشر اعتبار داشته باشد اگر از ابراهیم رئیس، به عنوان رئیس جمهور ایران تجلیل کند.
بر اساس اخبار منتشر شده، اتحادیه اروپا تصمیم دارد یک دیپلمات ارشد خود به نام انریکه مورا را برای مراسم تحلیف ابراهیم رئیسی به عنوان رئیس جمهور ایران بفرستد.
ما به عنوان جنبش های نماینده مردم و سازمانهای اپوزیسیون جمهوری اسلامی ایران این اقدام اتحادیه ی اروپا را درک نمیکنیم. نماینده اتحاده اروپا در حالی قرار است عازم ایران شود که برای مثال هیچ نماینده ای از اتحادیه اروپا در مراسم تحلیف لوکاشنکو به عنوان رئیس جمهور بلاروس حضور نیافت. چه دلیل قانع کننده ای برای اتحادیه اروپا در حال حاضر در میان است که به مراسم تحلیف رئیسی دیپلمات اعزام میکند؟ اکنون این سوال پیش میآید که آیا ما بعنوان مردمی از خاورمیانه کم اهمیتتر هستیم که نسبت به مردم بلاروس صدای اعتراضمان کمتر شنیده میشود؟ آیا منطق رویکرد اتحادیه اروپا به مسائل متفاوت بر اساس نژاد است؟
تردیدی وجود ندارد که ابراهیم رئیسی ناقض حقوق بشر بوده و رئیس جمهور رژیمی ستمگر است، اتحادیه اروپا به خوبی از این واقعیت آگاه است که بین سالهای ١٣٦٧ تا ١٣٩٧ به دلیل کشتار و شکنجه، هزاران نفر در زندانها جان خود را از دست دادند. این بدان معناست که سوابق کاری و شخصیتی ابراهیم رئیسی در باب حقوق بشر به مراتب بدتر از لوکاشنکو است و البته که اتحادیه اروپا خود نیز به نحوه انتخاب و گماشته شدن رئیسی آگاه است که همانند لوکاشنکو یک کلاهبرداری بود اما تصمیمات و رفتاری که در این دو مورد اتخاذ کرده بسیار متفاوت بوده است.
این در حالی است که همین امروز در کف خیابانها، رژیم جمهوری اسلامی هزاران معترض مسالمت آمیز را دستگیر می کند که چیزی بیش از حق و رفع نیازهای اولیه بشر مانند آب ، برق و حق انتخاب نخواسته اند. شهروندان کرد، عرب، بلوچ، آذری، فارس و لر در خیابانهای ایران به مطالبهی همان خواستهایی برخواسته اند که هر شهروند اروپایی مستحق آن است. اتحادیه اروپا از این موضوع آگاه است اما تصمیم گرفته است که نادیدهاش بگیرد.
خوب است به یاد بیاورید که همین هفته گذشته جمهوری اسلامی یک شهروند رومانیایی را در حمله بی دلیل به یک کشتی باری که از انگلستان عازم ایالت متحده بود را توسط هواپیماهای بدون سرنشین به قتل رساند. حال اتحادیه اروپا چگونه می تواند اینگونه عمل کند، زمانی که شهروندان اروپایی اینچنین توسط این رژیم کشته می شوند؟ یا اینکه زندگی همه شهروندان اتحادیه اروپا به یک اندازه حائز اهمیت نیست؟
اتحادیه اروپا بر این واقعیت آگاه است که ایران نه تنها مردم خود را سرکوب میکند، بلکه به طور مداوم مردم عراق، سوریه و لبنان را هم تحت فشار قرار داده است. چند انسان دیگر در این کشورها بایستی جان خود را از دست بدهند تا اتحادیه اروپا متوجه شود که سیاستهایش در قبال ایران نه تنها مغایر با اصول این اتحادیه، بلکه به منافعشان نیز لطمه خواهد زد و باعث افزایش مهاجرت به اتحادیه اروپا خواهد شد؟ چه تعداد بیشتری از عرب ها، کردها، و سریانی-آشوری ها باید در کشورهایشان مورد سرکوب قرار بگیرند و مجبور به فرار شوند تا اتحادیه اروپا متوجه شود خشونتهای ایران به این مردم و اتحادیه اروپا لطمه میزند.
بند یک از منشور حقوق اساسی اتحادیه اروپا خاطرنشان کرده: " کرامت بشری غیر قابل نقض است و باید محترم شمرده شده و مورد حمایت قرار گیرد." بند دو میگوید: " هر فرد از حق حیات برخوردار است." اتحادیه اروپا این اصول را در قبال بلاروس رعایت میکند ولی در قبال ایران خیر. فرستادن انریک مورا به ایران جهت مشارکت در مراسم تحلیف ابراهیم رئیسی این پیام را به مردم خاورمیانه و ایران خواهد داد که شما یا باید سفیدپوست باشید و یا برای حفظ کرامت انسانی و حق زندگی به اروپا مهاجرت کنید. بنابراین سیاست اتحادیه اروپا و پیامشان باعث افزایش مهاجرت خواهد شد.
ما، مردم ایران، از اتحادیه اروپا میخواهیم که در روابط دیپلماتیک خود با رژیم جمهوری اسلامی و دولت ابراهیم رئیسی تماما به تعهدات و مسئولیتهای خود در قبال حفاظت از ارزشهای دموکراتیک و حقوق بشر عمل کند. ما از شما میخواهیم تا به جای ایستادن در کنار جنایتکاران، از جنایتهای آنها علیه بشریت بگویید. ما از اتحادیه اروپا میخواهیم پای اصول خود بايستد و با ارج نهادن از این اصول از منافع خود و منافع شهروندان ایران و تمامی کسانی که تحت سرکوب و ستم این رژيم هستند محافظت کند.
Komala Party of Iranian Kurdistan
Democratic Party of Iranian Kurdistan
Komala Party of Kurdistan
Free Balochistan Movement
Rojhelat women Organisation
European Syriac Union
Welt kurdische Organisation (WKO) e.V.
Democratic Solidarity Party of Al Ahwaz
Baluchistan People's Party
Azerbaycan Democratik Birliyi- Birlik
The Youth Organization of Iranian Kurdistan
Kolbarnews
Hana Human Rights Organisation