حقوق بشر حقوقی است که کلیه ابناء بشر بدون توجه به نژاد، ملیت، زبان ، جنسیت، مذهب… از آن برخوردارند.
به دیگر سخن انسان به دلیل برخورداری از کرامت ذاتی و به ماهو انسان بودن بصورت فطری از این حقوق برخوردار است . در این راستا برای اولین بار متون حقوقی بینالمللی ودر راس آن اعلامیه جهانی حقوق بشر در سالیان بعد از تاسیس سازمان ملل متحد به عنوان خواست جامعه جهانی در احترام به کرامت ذاتی بشر به تصویب رسید.
اعلامیه جهانی حقوق بشر مصوب ۱۰ دسامبر ۱۹۴۸ معیارهای جهانشمولی را برای احترام به کرامت ذاتی انسان و آزادیهای بنیادین بر دولتها به عنوان بازیگران اصلی حقوق بین الملل بار نموده است.
لیکن با وجود این الزامات بینالمللی، روزانه شاهد نقض حقوق بشر در سراسر جهان توسط دولتها هستیم. در این میان حکومت جمهوری اسلامی ایران از بدو تاسیس همواره از بد نامترین ناقضان حقوقبشر در جامعه جهانی بوده است.
متاسفانه با گذشت بیش از هفتاد و هفت سال از تصویب این اعلامیه توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد، کماکان نقض حقوق زنان، حقوق کودکان، حقوق اتحادیههای کارگری و صنفی، اعدامهای خودسرانه، عدم احترام به آزادی عقیده و بیان اقلیتهای مذهبی، عدم شناسایی حق تعیین سرنوشت و مشارکت سیاسی اقلیتهای ملی/ اتنیکی … به صورت مستمر ادامه دارد.
سازمان حقوق بشر هانا بار دیگر ضمن تاکید بر ارزشهای جهانشمول حقوق بشری، رویه جمهوری اسلامی را در نقض مستمر حقوق بشر محکوم و خواستار توجه هر چه بیشتر سازمانهای بینالمللی حقوق بشری نسبت به وضعیت اسف بار حقوق بشر در ایران علی الخصوص نقض زائدالوصف حقوق زنان و کودکان و اقلیتهای ملی، زبانی، مذهبی بخصوص پس از جنگ ۱۲ روزه ایران واسرائیل است.
سازمان حقوق بشر هانا
١٠ دسامبر ٢٠٢٥