بنابر اطلاع هانا ، روز پنجشنبه ۳ مهرماه ۱۴۰۴ (۲۵ سپتامبر ۲۰۲۵)، سمیه رشیدی، زندانی سیاسی و فعال کارگری، پس از ماه‌ها محرومیت از دسترسی به درمان مناسب در زندان قرچک ورامین، در بیمارستان جان خود را از دست داد.
رشیدی که از بیماری صرع رنج می‌برد، در طول دوران بازداشت بارها دچار حملات شدید شد، اما مسئولان زندان با تأخیر و سهل‌انگاری از انتقال او به مراکز درمانی خودداری کردند.
بنابر این گزارش، آخرین بار نیز پس از بازگشت از پزشکی قانونی و بروز تشنج، به جای اعزام فوری به بیمارستان، او را به بند بازگردانده بودند که در همان فاصله حالش وخیم شد و به کما رفت.
این زندانی سیاسی روز ۴ اردیبهشت ۱۴۰۴ به دلیل (شعارنویسی) در محله جوادیه تهران بازداشت و با اتهام (تبلیغ علیه نظام) تحت پیگرد قرار گرفت. او پس از دو روز نگهداری در بازداشتگاه آگاهی ۱۵ خرداد، به بند زنان زندان اوین منتقل شد و پس از حمله اسرائیل به این زندان، به همراه شماری دیگر از زندانیان زن به زندان قرچک ورامین انتقال یافت.شایان ذکر است ،که جلوگیری از دسترسی خانم رشیدی به دارو و درمان مناسب و نگهداری او در شرایط نامناسب زندان قرچک، نقش مستقیمی در وخامت وضعیت جسمی و مرگ او داشته است.
همچنین خانواده وی تحت فشار قرار گرفته‌اند تا علت مرگ را به (خطای پزشکی بیمارستان) نسبت دهند.