١: مشخصات فردی:
نام: زینب جلالیان
تاریخ تولد: ۲۰ اسفند ۱۳۶۰
محل تولد: یکی از روستاهای توابع ماکو،
ملیت: ایرانی (کُرد)
وضعیت فعلی: زندانی سیاسی محبوس در زندان یزد
مدت بازداشت: از سال ۱۳۸۶ تاکنون (بیش از ۱۷ سال بدون حتی یک روز مرخصی)
٢: پیشینه بازداشت و محکومیت:
زینب جلالیان، فعال سیاسی کُرد، در اسفند ۱۳۸۶ توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران در کرمانشاه بازداشت و در تیرماه ۱۳۸۸، توسط دادگاه انقلاب اسلامی کرمانشاه به اتهام “محاربه از طریق عضویت در گروه “پژاک” به اعدام محکوم و این حکم در سال ۱۳۹۰ در پی فشارهای بین‌المللی به حبس ابد کاهش یافت.
نقض آشکار اصول دادرسی عادلانه:
محاکمه چند دقیقه‌ای: فرآیند محاکمه وی تنها چند دقیقه طول کشید، بدون ارائه مدارک کافی.
محرومیت از حق وکیل مستقل: زینب جلالیان از داشتن وکیل مستقل و دفاع قانونی محروم بود.
شکنجه برای اعتراف اجباری: گزارش‌های موثقی از شکنجه‌های جسمی و روانی وی جهت اخذ اعترافات تحت فشار وجود دارد.
عدم شفافیت قضایی: حکم دادگاه بر اساس اعترافات تحت شکنجه و بدون شواهد مستند صادر شد.
٣: وضعیت زندان و انتقال‌های مکرر:
در طول دوران حبس، زینب جلالیان بارها به زندان‌های مختلف منتقل شده، اغلب بدون اطلاع خانواده و بدون ارائه دلایل قانونی.
در تاریخ ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۹، از زندان خوی به زندان قرچک ورامین منتقل و سپس در ۵ تیر ۱۳۹۹، به زندان کرمان و در تاریخ ۳ مهر ۱۳۹۹، به زندان دیزل‌آباد کرمانشاه و نهایتا در آبان ۱۳۹۹، ابه زندان یزد (محل نگهداری فعلی) منتقل شدە است.
اهداف این انتقال‌ها:
اعمال فشار روانی و جسمی
قطع ارتباط با خانواده و وکیل
جلوگیری از دسترسی به مراقبت‌های پزشکی مناسب
٤: وضعیت سلامت و نقض حقوق پزشکی:
زینب جلالیان به دلیل شکنجه‌های جسمی و شرایط غیرانسانی زندان، با مشکلات جدی جسمی روبروست: از جملە مشکلات بینایی، در خرداد ۱۳۹۳، عفو بین‌الملل هشدار داد که او در خطر نابینایی کامل قرار دارد این مشکل پس از شکنجه‌های شدید آغاز شد.
ابتلا به کرونا: در خرداد ۱۳۹۹، در زندان قرچک به کرونا مبتلا شد و مقامات از انتقال او به مراکز درمانی مجهز خودداری کردند.
اعتصاب غذا:
وی در تاریخ ۳۱ خرداد ۱۳۹۹، اعتصاب غذا برای درخواست انتقال به زندان خوی یا اوین
و همچنین در ۱۰ مرداد ۱۳۹۹، اعتصاب مجدد پس از ابتلا به کرونا و محرومیت از درمان.
محرومیت از درمان: علیرغم وضعیت وخیم جسمانی، مقامات امنیتی از اعزام او به بیمارستان تخصصی جلوگیری می‌کنند.
٥: شکنجه و بدرفتاری:
براساس گزارش‌های معتبر:
خانم جلالیان تحت شکنجه‌های شدید جسمی و روانی قرار گرفته تا اعترافات اجباری از او گرفته شود.
محرومیت از حق و حقوق انسانی خود از جملە تماس با خانواده و دسترسی بە وکیل انتخابی خودمحروم بوده است.
سلول انفرادی و ناپدیدسازی قهری: در دوره‌هایی در سلول انفرادی نگهداری شده و خانواده‌اش از محل نگهداری او بی‌اطلاع بوده‌اند (مورد مستند در تیر ۱۳۹۹).
٧: واکنش‌های بین‌المللی:
عفو بین‌الملل، بارها خواستار آزادی فوری یا ارائه خدمات پزشکی به وی شده است.
سازمان ملل: گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران نسبت به وضعیت او ابراز نگرانی کرده است.
سایر نهادها: سازمان‌ها و نهادهای حقوق بشری و گزارشگران بدون مرز به طور مداوم وضعیت وی را پیگیری کرده‌اند.
٨: مصادیق نقض حقوق بشر:
نقض حق حیات و آزادی، بازداشت غیرقانونی و حکم ناعادلانه حبس ابد، شکنجه و رفتار غیرانسانی، اعمال شکنجه های جسمی و روانی و محرومیت از مراقبت‌های پزشکی، محرومیت از دادرسی عادلانه و عدم شفافیت در روند قضایی، ناپدیدسازی قهری و بی‌اطلاعی خانواده از محل نگهداری زینب جلالیان در دوره‌های مشخص.
٩: درخواست‌های پیشنهادی برای اقدام:
فشار دیپلماتیک: درخواست از اتحادیه اروپا، سازمان ملل و نهادهای بین‌المللی جهت اعمال فشار بر جمهوری اسلامی ایران برای آزادی فوری و بی‌قید و شرط زینب جلالیان.
کارزار رسانه‌ای: راه‌اندازی کمپین‌های جهانی جهت افزایش آگاهی عمومی و پوشش گسترده‌تر رسانه‌ای.
پیگیری حقوقی: ارائه پرونده وی به نهادهای بین‌المللی مانند شورای حقوق بشر سازمان ملل و کمیته مقابله با شکنجه.
حمایت از خانواده: فراهم کردن بسترهای لازم برای حمایت حقوقی و روانی از خانواده زینب جلالیان در تعامل با نهادهای حقوق بشری بین‌المللی.
زینب جلالیان نمادی از مقاومت زنان کُرد در برابر سرکوب‌های سیستماتیک جمهوری اسلامی ایران است. وضعیت وخیم جسمانی و روحی او نشان‌دهنده نقض فاحش حقوق بشر در ایران است. ادامه بازداشت و شرایط غیرانسانی می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری داشته باشد.
سازمان حقوق بشر هانا از تمامی نهادهای بین‌المللی درخواست همکاری و اعمال فشار فوری بر جمهوری اسلامی ایران برای آزادی بی‌قید و شرط زینب جلالیان دارد.
تهیه‌شده توسط: ارسلان احمدی ریک‌آبادی – آلمان
سازمان حقوق بشری هانا
چهارشنبە ٥ فوریە ٢٠٢٥